dagopening

Goeie Morgen, lieve mensen
van het goede leven, dit is Qiao Qingdao speaking.......uw trekvogel uit NL.

Hij poetst zijn schoenen en kamt zijn haren als hij vanmorgen het huis op nr. 11 van Qi Xia Lu uitloopt om wat stoombroodjes met warme hap voor zijn ontbijt te halen en die aan het strand van Qiao Qingdao op te peuzelen.
Opnieuw kondigt zich een zonnige dag aan bij het ochtendgloren, om 6.44 uur was ik weer uit de veren, inwendige klok die ik in Amsterdam me aangeleerd heb. Deze dinsdagmiddag heb ik mijn 3e lange Session met mijn chinese studenten in Cross Cultural Management, iets over Culture Shocks en mogelijkheden voor culturele synergie, zegmaar : Fusie Geen Ruzie bij ervaringen met cultuur verschillen......

"Dat doet ie hier thuis nou nooit, zijn schoenen poetsen en zijn haren kammen voordat ie het huis verlaat", sprak zijn wijze Moeder, "Daarom heb ik hem die dingetjes maar eens voor zijn verjaardag gegeven; misschien verandert ie nogeens op z'n 58e, haha !"
Ze schaamde zich daar altijd een beetje voor, Moeder Miep, om er met haar vriendinnen over te praten. Maar toen ze het toch een keer aandurfde, was ze verrast door de reakties........ Nou precies, dat doet mijn zoon nou ook niet, begrijp je dat nou ? En: mijn schoonzoon zie ik ook nooit een keer zijn haar kammen ! En: de mijne heeft alleen gepoetste schoenen, als zijn vriendin ze een likje geeft.
Mijn moeder Miep gaf me niet alleen een kammetje en een potje schoensmeer voor mijn verjaardag met de woorden: "Je Visite Kaartje, Fred...... Ook in China !" , maar is ook wel zo wijs om in te zien, dat niet het Toeval wil, het Lot beschikt en dat de Tijd uit zichzelf alleen maar mee of tegen zitten kan.
Dat de Tijd van jou en mij is en dat je d'r beter in eigen hand kan nemen dan erachteraan te rennen. Dat je niet alleen de Tijd hEbt ("Een half uurtje overhouden in je leven, is het beste advies dat ik je kan geven...."), maar dat jezelf de Tijd bEnt, hier en nu je eigen tijd van leven bEnt.Hoe oud je inmiddels ook geworden bent of hoe jong je je nog altijd voelt......
Je Visite Kaartje, Fred....... Ook In China !


Inmiddels heb ik al wel een paar Blooper-blunders gemaakt hier in China:
kennen jullie het verhaal al van die heerlijke Hollandse kazen, die in Oldeberkoop gekocht zijn (van de wereldberoemde Kaasmakerij Van der Gunne, bekend van de kidnapping van Luzanne ?
Wel die 3 kazen van tezamen een kilo of 5, waren o.a. de reden, waarom ik op Schiphol zo'n 60 euro extra moest betalen, omdat KLM mijn overgewicht niet gratis wilde meevervoeren.
Wel die kazen heb ik in mijn luxe Hotel in Beijing keurig in de koelkast gelegd om in die stoffig-klamme Capital City in goede conditie te houden en ze bij aankomst aan mijn vriend-relaties van OUC Qingdao te kunnen aanbieden..... Wel, die kazen liggen daar dus NOG, in dat Hotel daar in die koelkast..... !
En toen ik na de 8 uur durende treinreis met de nachttrei in Qingdao was aangekomen, heb ik dat dure Hotel gebeld. Maar daar zeien ze, "Die Chinezen", zou Johan Cruyff hier zeggen, dat ze van geen kaas geen kwaad wisten in dat superchique onderkomen en het in dat Beijingse theaterHotel Lyang trouwens barstte van de muizen, wist ik dat dan niet...?!
Kaassie ByeBye.


Frances ziet en hoort graag, dat Fred hier in China niet alleen maar De Mooie Verhalen vertelt, maar ook melding maakt van dingen die hem niet zo goed vergaan in den Vreemde....
De 2e Blooper liet zo erg lang op zich wachten, dus daar komt ie : Weet je dat Fred in China al een nachtje buitenshuis geslapen heeft ? Niet bij de hoeren of op het plaatselijk Politieburo ofzo (hier schuin tegenover in de Qi Xia straat is er trouwens wel 'n politiekantoor gevestigd) nee: ik heb een nachtje noodgedwongen in mij werkkantoor Room 105 doorgebracht aan de Ocean University of China.
De volgende dag stond een 3-tal sleutelexperts met ijzerdraadjes te proberen mijn huisdeur van nr. 11 open te krijgen (duurde wel een uur trouwens!), omdat deze trekvogel een avondje uit eten moest bekopen met de ontdekking dat hij de huissleutels in huis had laten liggen.
Een paar nieuwe sleutels bij laten maken (reservesleutels waren er niet) en die nu in verzekerde bewaring gegeven bij Wendy Yang, mijn rechterhand op het OUC-kantoor.
"Just In Case", zeg dat wel.

Om 22.00 uur s avonds zonder sleutels je huis niet binnen komen...... Iedereen slaapt al om je heen, de Bussen rijden niet meer na tienen en in het donker geen geveltoerist meer willen spelen (zoals vroeger) om een van je ramen op de eerste verdieping open te schuiven.......te laat vinden om je collega-professor uit zijn huis te bellen...... naar de Campus lopen, waar alleen de Hoofdingang nog niet gesloten is....... op het International Student Center, bijgenaamd the Golden Hotel, de nachtwacht aantreffen die je gewillig de sleutel van je werkkamer 105 afgeeft om nog wat te werken, die maffe buitenlandse professors: altijd maar werken......! Afijn, het was dinsdagnacht, dus na een paar uren internetten, heb ik mezelf van 03 tot 05 uur waaks en wakker kunnen houden, door naar mijn Radio Van Verre programma te luisteren...... Radio From Beyond, de Soundmaster Special of the King of Rock'n Roll, ringing the bell CHUCK BERRY : 2 uur lang fris als een hoentje zitten te swingen achter mijn geduldige pc...... en daarna nog een uur of 2 liggen dommelen op een partijtje kussens op de tapijtvloer van kantoor......... Gezellige consternatie, toen Wendy en de anderen mij al aktief aan de Ochtend Raga zagen in mijn Golden Hotel. Met Wendy later op de ochtend de scene met het trio sleutelexperts meebeleefd, een film man !, in het trappenhuis van QiXia Lu 11.
Den Elf weet nu zijn plaats weer in het Team van Zessen Klaar : op de vleugel en op links maar !

Volgende Bijdrage van Fred In China wordt wat vrolijker, beloof ik. Bezoek aan Qingdao Television Station en het gedicht voor Frances "De Terugkeer van de Thuiskomst", misschien wat foto's ook van de reportage
"Wedding Photo Shoot", chinese rituelen aan het strand op Scenic Spot at Bathing Beach nr. 2

Be Loved By
Fred in China 15 mei 2006.